Gedichten bundel "Eindeloos"

Uit het boek

Vaak kan ik niet slapen, dan sta ik op en zet de laptop aan.
Probeer dingen te schrijven en te bedenken, waardoor de wereld er misschien beter uit zou komen te zien.
Ik denk aan mensen die in mijn leven voorbij zijn gekomen en ook weer verdwenen zijn.
Ik denk aan problemen die spelen op onze prachtige bol en ik heb geen oplossing, waardoor ik me machteloos voel.
Ik zou de mensen willen vertellen hoe oneindig mooi het heelal is en wat er allemaal te zien is.
Ook dat het pijn doet bij het zien wat de mensen elkaar aandoen op onze eigen prachtige planeet, die wij heel langzaam aan het vernietigen zijn.
De pijn van moeders en kinderen en de tranen die als kleine parels langs hun wangen glijden.
Dat doet mij denken aan mijn tranen die ik heb gelaten voor de vrouw van wie ik hield en nog steeds mis.
Mijn vingers zoeken de letters op het toetsenbord en zeg zachtjes:

"Ik mis je"

Het is nacht
De straten zijn leeg
Ik voel de regen
En wacht
Op een teken van jou
Ik sta in het licht
Van een lantaarnpaal
En loop door
Mijn schaduw volgt mij
Of is die schaduw van jou
Verlaten loop ik door
Met jouw herinnering
Om mij heen
Ik voel me even niet alleen
Alleen in de nacht.